இருள்சூழ் அழகு

அந்தி வேளை அண்டமெலாம் அமைதி
எங்கோ இரு குட்டை வால் குருவி
எங்கே என்துணையென இரைய

அங்கொரு அருவி வீழ்ந்தெழும்
அடங்கா ஓசை

இங்கே கருங்குழல் விரித்து
செந்தூரம் நெற்றியிலே
மூன்றாம் பிறையாய் அழிந்து
மல்லிகை மணமோ எங்கெங்கும் பரவி

என்னவள் என் மார்பில்
முகம் புதைத்து உறங்கும் இவ்வேளை

நீளச் சொல்லி வேண்டுது
நித்தம் வேண்டுமென்று ஏங்குது
உணர்ந்தெழுந்த பேராசை மனமெனது!!!