மாலை மங்கி
இருள் சூழத் தொடங்கியிருந்தது!!
.
சாலையோர மலர்களை
ரசித்த வண்ணம்
பேச்சைத் தொடர்ந்தாள்!
எதையெதையோ பற்றி
தொடர்ச்சியே இன்றி!
மழைக்கு அதீத காதல்
நிலமடந்தை மீதா?
எங்கள் மீதா?
.
பொழியத் தொடங்கினான்
மூச்சு விடவும் தாமதிக்காமல்...
துழாவல் என்னோடு அவளும்
முழுதாய் நனைந்தும்
ஒதுங்க இடமொன்று
தஞ்சமோ ஓர் மரத்தின் கீழ்!
அவள் மூச்சுக்காற்று
ஊடலாய்
என் காது மடலோடு..
.
ஆயிரம் ஆயிரம்
மின்னல் கீற்றுகள்,
என் மனதோடு...
சற்று தைரியமாய்
சேர்த்து அணைத்தேன்
உயிரோடு மெய்யையும்
இதழோடு இதழையும்!!
.
சட்டென்று உணர்ந்தவளாய்
விலக்கி விட்டோடினாள்.
சிறிதளவும்
வெட்கம் விலகாமல்!!!
நன்றி நிலாச்சாரல்
http://www.nilacharal.com/ ocms/log/01311107.asp
http://www.nilacharal.com/
No comments:
Post a Comment